Soepschildpad (Chelonia mydas)

De soepschildpad of groene zeeschildpad is door de mens vanwege zijn vlees, eieren en schild zo sterk bejaagd, dat hij op het punt van uitsterven staat. Het dier brengt zijn hele leven in de zee door. Alleen de vrouwtjes verlaten het veilige water om eieren te leggen. Als een der grootste van de vier geslachten van zeeschildpadden was de soepschildpad eens wijd verbreid in de warmere wateren van de wereldzeeën. Momenteel is het bestand tot een fractie van wat het eens was ingekrompen.

• Orde: Schildpadden
• Familie: Zeeschildpadden
• Klasse: Reptielen
• Geslacht&soort: Chelonia mydas

SNEL INFORMATIE OVER SOEPSCHILDPAD

Waar leeft een soepschildpad?

De groene zeeschildpad leeft overal in de warmere oceanen en kan in de Middellandse zee aangetroffen worden. De belangrijkste kolonies en nest-stranden zijn Tortuguero in Costa Rica, de Aveseilanden in het Caribisch gebied, en het eiland Ascension midden in de Atlantische Oceaan.

Leefomgeving

Zeeschildpadden zijn vooral gesteld op warmere, ondiepe wateren waar genoeg zeegras groeit, hun voorkeursvoedsel. Zeeschildpadden, die men in open en diep water ziet, zijn op weg naar, of komen terug van de neststranden. De op het land wat zwaarlijvige soepschildpadden kunnen onder water zeer snel zwemmen, waarbij ze door hun krachtige zwempoten worden voortgedreven. Af en toe moeten deze soepschildpadden aan het oppervlak komen om te ademen, maar een volwassen groene zeeschildpad kan verbluffend lang tot vijf uur toe onder water blijven.

Leefwijze

• Gedrag: Solidair, behalve in de legperiode
• Voedsel: Jonge dieren eten kreeftachtigen en vissen, volwassen dieren eten uitsluitend plantaardig voedsel
• Levensverwachting: 40 tot 50 jaar

Wat eet een soepschildpad?

Volwassen soepschildpadden eten uitsluitend plantaardig voedsel. Ze hebben een sterkte voorkeur voor zeegrassen en algen die in warme, ondiepe wateren gedijen. Op de Galapagoseilanden en waarschijnlijk ook elders is waargenomen dat de groene zeeschildpad zich voedt met de bladeren van de mangrovebomen, die in het water hangen. In plaats van tanden bezitten zeeschildpadden zeer scherpe hoornachtige kaken, die als scharen functioneren om harde, vezelige planten af te knippen. De voeding van pas uitgekomen soepschildpadjes is wat gevarieerder. Behalve met planten, voeden zij zich ook met kleine vissen, kreeftachtigen en kwallen. Gedurende de eerste maanden kunnen de jonge zeeschildpadden niet bijzonder goed zwemmen en laten zich daarom graag door de oceaan over velden van bruinalgen drijven, die ruimte bieden aan kleine kreeftjes en garnalen. Naarmate de Zeeschildpadjes groter worden, veranderen ze steeds meer in pure planteneters.

Uiterlijke kenmerken van een groene zeeschildpad

De soepschildpad bezit een zwaar, dik en hard schild dat met schotelvormige schubben is bedekt. Bij volwassen dieren is het in de regel olijfkleurig of donkerbruin en geel getekend of gevlekt. De groene zeeschildpad wordt in het Engels Als `groene schildpad` aangeduid vanwege zijn groene vlees. De groene zeeschildpad scheid het overtollige zout uit met behulp van zijn speciale klier die zich in de buurt van de ogen bevindt. Terwijl de voeten en poten van landschildpadden gebruikt worden om te lopen hebben de extremiteiten van zeeschildpadden zich tot krachtige vinnen ontwikkeld, waarmee het dier zich in het water voortbeweegt. Het schild van zeeschildpadden is dunner dan van landschildpadden. Hun kop is te groot om zich onder het schild terug te trekken.

Afmetingen

• Lengte: tot 1,5 meter
• Gewicht: tot 185 kg

Voortplanting

De paring vindt aan de oppervlakte van het water plaats. Enkele nachten later sleept het vrouwtje zich het strand op en graaft met haar voorpoten een groot gat. Hier in legt ze ongeveer 100 hardschalige eieren, die elk ongeveer zo groot als een tennisbal zijn. Na afloop bedekt ze de eieren in het gat met zand en keert terug naar zee. In de loop van de volgende nachten produceert het vrouwtje nog een aantal van dergelijke legsels. Twee tot drie maanden later komen de babyschildpadjes `s nachts uit het ei en graven zich een weg naar boven. Dan begeven ze zich, met de maan als oriëntatiepunt, in de richting van de zee.

• Geslachtsrijp: na 10-15 jaar
• Paartijd: Oktober tot Februari
• Legperiode: 7 tot 10 weken
• Aantal eieren: ongeveer 100 per legsel. Gedurende enkele weken worden meerdere legsels geproduceerd
• Ontwikkelingsduur: 2 tot 3 maanden

Omzwervingen

Groene zeeschildpadden keren altijd naar dezelfde kusten terug om eieren te leggen. Vaak keren ze naar precies hetzelfde strand terug waar ze zelf geboren zijn. Soms leggen ze op deze trektocht grote afstanden af. Veel van de zeeschildpadden die bijvoorbeeld hun voedsel langs de Braziliaanse kust verzamelen, zwemmen 4500 km tegen de stroming in naar het kleine, slechts 17 km brede eiland Ascension, midden in de Atlantische Oceaan. Zeeschildpadden leggen dergelijke afstanden af om hun eieren bescherming te bieden. Op de Braziliaanse stranden leven veel dieren die de eieren zouden uitgraven en opeten. Daarentegen worden op het eiland Ascension alleen de pasgeboren jongen zeeschildpadden zo nu en dan door fregatvogels belaagd.

Soortbescherming

Ondanks wettelijke bescherming worden soepschildpadden nog steeds bejaagd. Inmiddels zijn ze uit grote delen van hun oorspronkelijke verspreidingsgebied verdwenen.

Verwante soorten

Er zijn vier geslachten van zeeschildpadden, met elk èèn soort, waarvan de grootste tot 1,5 meter lang wordt